W tej lekcji omówimy przyczyny upadku Imperium Rzymskiego, imperium, które dominowało nad dużą częścią Europy i Afryki Północnej między I wiekiem p.n.e. a V wiekiem n.e. Oficjalnie Imperium Rzymskie rozpoczęło się w 27 roku p.n.e., kiedy to August przejął kontrolę nad wszystkimi terytoriami, które posiadała Republika Rzymska i przekształcił ją w Imperium. Imperium zakończyło się w 476 roku n.e., kiedy to ostatni cesarz Rzymu, Romulus August (zaledwie 15-letni chłopiec) został obalony przez Odoacera, wodza plemienia Herulusów. Czytaj dalej, aby poznać wszystkie przyczyny, które doprowadziły do upadku Imperium Rzymskiego i umożliwiły budowę bardziej rozdrobnionej Europy oraz podział języków.
Główne przyczyny upadku Cesarstwa Rzymskiego
Gospodarka w Cesarstwie Rzymskim
Polityka gospodarcza prowadzona od początku podbojów polegała na zabieraniu z innych prowincji i podbitych terytoriów wszystkiego, co wartościowego mogła zaoferować ziemia (kopalnie, drewno, żywność) i wysyłaniu tego do stolicy.
W miarę upływu czasu, cesarze uznali za konieczne chronienie granic przed najazdami, które miały miejsce w związku z postępem ludów germańskich. Stacjonowały więc legiony na granicy, ale trzeba było je karmić, utrzymywać i opłacać oczywiście. Tak więc wiele z tego, co napływało z prowincji, wysyłano do jednostek, aby uspokoić wszystkich żołnierzy, którzy tam stacjonowali.
Po drugie, istniał dość luksusowy handel sprowadzany ze Wschodu, tzw. jedwabnym szlakiem, dzięki któremu bogaci obywatele imperium, nabywali swoje luksusy. Wszystko to sprawiło, że cenne monety imperium opuszczały je, pozostawiając jego kasę dość mocno naruszoną. Była to więc gospodarka deficytowa, która przegrywała między nadużyciami bogaczy a utrzymaniem kosztownej armii rzymskiej.
Polityka w Cesarstwie Rzymskim
W polityce odbywał się wielki chaos, ponieważ w Dolnym Cesarstwie nakręciła się spirala obaleń cesarzy, ze względu na niewielką siłę militarną, jaką dysponowali oraz gry o władzę wodzów barbarzyńskich, którzy łączyli się z członkami rzymskich rodów arystokratycznych, a którzy szukali jedynie własnych korzyści.
Do tego trzeba dodać, że nie anektowano już nowych terytoriów, m.in. ze względu na wspomniany wyżej brak zasobów. W ten sposób powstała stała granica, której należało bronić poprzez stacjonowanie tam legionów, ale z biegiem czasu granica ta zaczęła się cofać skokowo. Do czasu obalenia ostatniego cesarza rzymskiego można powiedzieć, że Rzym nie władał nawet półwyspem włoskim.
Informacje podane w artykule skonsultowaliśmy z www.informacje24h.pl – portalem z większą ilością ciekawostek historycznych.
